Το κοινωνικό πρόσωπο της χώρας κατακρεουργείται

 Σύμφωνα με έρευνα του ΕΚΚΕ, οι άνεργοι τριπλασιάστηκαν, ενώ τα έσοδα των εργαζομένων μειώθηκαν κατά 13,2 δισ. ευρώ.

Το θλιβερό ρεκόρ ανεργίας στην Ευρωζώνη, το οποίο επί χρόνια κατέχει η Ισπανία, χτυπάει τώρα η χώρα μας. Τον Ιούνιο η ανεργία "πήδηξε" στο 24,4%, δηλαδή κατεγράφησαν 1.216.410 άνεργοι. Αυτή είναι η επίσημη ανεργία, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Η πραγματική κατάσταση είναι ακόμη πιο εφιαλτική. Η ΕΛΣΤΑΤ καταγράφει την ανεργία που αφορά μόνο τη μισθωτή εργασία. Η κρίση, όμως, έχει διαλύσει τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία επιχείρηση. Αν συνυπολογιστεί και η ανεργία των τυπικά "εργοδοτών", τότε ο συνολικός αριθμός φτάνει το 1,5 εκατ. ανθρώπους, δηλαδή περίπου 30%.

Η έκταση της κοινωνικής απόγνωσης καθίσταται ακόμη πιο φανερή, αν αναλογιστούμε τη ραγδαία αύξηση της επισφαλούς ανεργίας, που συχνά ισοδυναμεί με συγκαλυμμένη ανεργία. Εργάσιμη εβδομάδα δύο ή τριών ημερών, εκ περιτροπής απασχόληση με ανάλογη μείωση των ήδη χαμηλών αμοιβών.

Οι προοπτικές είναι δυσοίωνες, καθώς τα μέτρα που προωθεί το Μνημόνιο οδηγούν στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και τη μετατροπή ολόκληρης της χώρας σε ζώνη χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με μισθούς - φιλοδωρήματα. Είναι χαρακτηριστική η πρόταση του non paper της τρόικας για την ουσιαστική κατάργηση του βασικού μισθού και τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ).

Τα δυόμισι χρόνια του Μνημονίου η ελληνική κοινωνία, ολοένα και περισσότερο κάθε μήνα, νιώθει να κατακρεουργείται το κοινωνικό πρόσωπό της. Σύμφωνα με έρευνα του ΕΚΚΕ, οι άνεργοι τριπλασιάστηκαν, ενώ τα έσοδα των εργαζομένων μειώθηκαν κατά 13,2 δισ. ευρώ. Από την κρίση πλήττονται οι νέοι (ο ένας στους δύο είναι άνεργος), αλλά και οι 45άρηδες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πλέον τον εφιάλτη της μακροχρόνιας ανεργίας.

Πρόκειται για συνολική κατάρρευση του κοινωνικού συμβολαίου που είχε συνομολογηθεί την περίοδο της Μεταπολίτευσης ανάμεσα στα κόμματα εξουσίας και τα μικρομεσαία στρώματα, σχολιάζει η έρευνα του ΕΚΚΕ. Αυτή η διαπίστωση εξηγεί και την πολιτική κατάρρευση του δικομματικού πολιτικού συστήματος. Επίσης προειδοποιεί για τις απρόσμενες εξελίξεις, καθώς μέσα στη "φωτιά" της κοινωνικής κρίσης καιροφυλακτεί (και δείχνει να ενισχύεται...) η ακροδεξιά επιρροή...

Ανάχωμα στον εκφασισμό της κοινωνίας, που επιχειρείται από διαφορετικές κατευθύνσεις, εξ αντικειμένου από δυνάμεις του μνημονιακού κατεστημένου, αλλά και λαϊκιστικές ακροδεξιές δυνάμεις, μπορεί να αποδειχθεί η ανάπτυξη μαζικών δημοκρατικών και κοινωνικών αγώνων, η ικανότητα της Αριστεράς να ενώνει την κοινωνία με τα προτάγματα της δημοκρατίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ανάπτυξης με εργασία, της οικονομίας των αναγκών.

_____________________________
Πηγή: www.avgi.gr - Ημερομηνία: 07/09/2012